بهترین راه زندگی کردن چیست ؟

گاهی اوقات فکر می‌‌کنم مهم نیست …چی داشته باشیم یا چقدر، مهم این است که از همانی که داریم راضی باشیم ؟! آدم‌هایی را می‌شناسیم که خیلی چیزها دارند اما باز هم احساس خوشبختی نمی‌‌کنند ولی کسانی هم هستند که کم دارند ولی راضی‌اند شاید رضایت از زندگی همان خوشبختی است ، اگر این درست باشد، پس باید برای خوشبخت بودن یاد بگیریم که راضی باشیم»

زندگی مجموعه‌ای از لحظه‌هاست! چون پشت این لحظه، لحظه بعدی  و پشت اون لحظه بعدی و بعدی و …پس، اگر می‌خواهید  در کلیت بزرگ زندگی راضی باشید اول باید تمرین کنید تا در لحظه راضی باشید.

استادی که درس شادبودن می‌داد می‌گفت :
"اگه کسی تصمیم بگیرد فقط  در لحظه اکنون راضی باشد، بعد ، به لحظه بعدی که رسید، باز در لحظه اکنون راضی باشد و بعد به لحظه بعدی که رسید باز …..

او فقط برای راضی و شادبودن در یک لحظه تلاش کرده است، اما یک دفعه می‌بیند پنج سال است که راضی و خشنود است! اگه کسی از لحظه اکنونش ناراضی باشد، بعد، از لحظه بعد هم نا راضی باشد ، بعد… به خودش می‌اید و می‌بیند پنجاه سالش است و همه این پنجاه سال را نا راضی بوده است ! "

به همین دلیل دانشمندان ذهن به لحظه، اکنون می‌گویند: لحظه ابدی اکنون. این استاد می‌گفت:

شرط رضایت این است  که در لحظه ابدی اکنون راضی و شاد باشید!!
اصلا" مهم نیست در لحظه اکنون چی کار می‌کنید، فقط تصمیم بگیرید مراقبه کنید که از هر کاری که  در لحظه انجام میدهید احساس رضایت و شادی کنید. به این کار می‌گویند مراقبه لحظه ابدی اکنون. این کار، اتفاقا" بر خلاف تصور، کار خیلی راحتی نیست. دانشمندان معتقدند در هر عمل و کاری که انجام می‌شود  مقداری انرژی نهفته است و ما فقط در صورتی که روی ان کار مراقبه داشته باشیم می‌توانیم ان انرژی را دریافت کنیم.

برای مثال از صبح شروع می‌کنیم. از خواب که بیدار شدیم، دست و صورتمون را می‌شوییم و در همون حال به صد تا چیز فکر می‌کنیم، سپس صبحانه می‌خوریم در حالی که فکرمان هزار جای دیگر است غیر از صبحانه خوردن. بعد… در واقع هر کاری که انجام می‌دهیم به همه چیز فکر می‌کنیم غیر از همان کار. این باعث می‌شود انرژی پنهان کارها را دریافت که نکنیم، هیچ! کلی هم انرژی ذخیره شده‌مان را نیز بی‌جهت خرج کنیم!

زندگی در لحظه حال نیاز به تمرین زیادی دارد اما قطعا قابل دسترسی می باشد.

توصیه های فروید به دخترش

🔺توصیه های فروید به دخترش

زمانی که فروید آنا  دختر 16 ساله خود را ترک می کرد تا وی استقلال زندگی پیدا کند، تنها 40 نکته به او گوشزد کرد و به گفته خود آنا با اجرای این 40 نکته وی توانست با ایجاد آرامش در خود، در سن 28 سالگی بزرگترین نظریه پرداز روانشناسی شخصیت زمان خود شود. این 40 نکته از این قرار است.

آنای عزیزم زندگی تو می‌تواند به زیبایی رویاهایت باشد.

فقط باید باور داشته باشی که می‌توانی کارهای ساده‌ای انجام بدی.

هر روز این 40 نکته را به کار بگیر و از زندگی خود لذت ببر.

🔹سلامتی: 

1- آب فراوان بنوش.

2- مثل یک پادشاه صبحانه، مثل یک شاهزاده ناهار و مثل یک گدا شام بخور.

3- بیشتر از سبزیجات استفاده کن.

4- بااین 3 تا E زندگی کن:

Energy (انرژی)

Enthusiasm (شور و اشتیاق)

Empathy (دلسوزی و همدلی)

5- از ورزش کمک بگیر.

6- بیشتر بازی کن.

7- بیشتر از سال گذشته کتاب بخوان؛

8- روزانه 10 دقیقه سکوت کن و به تفکر بپرداز.

9- 7 ساعت بخواب.

10- هر روز 10 تا 30 دقیقه پیاده‌روی کن و در حین پیاده‌روی، لبخند بزن.

🔸شخصیت: 

11- زندگی خود را با هیچ کسی مقایسه نکن: تو نمی‌دانی که بین آنها چه می‌گذرد.

12- افکار منفی نداشته باش، در عوض انرژی خود را صرف امور مثبت کن.

13- بیش از حد توان خود کاری انجام نده.

14- خیلی خود را جدی نگیر.

15- انرژی خود را صرف فضولی در امور دیگران نکن.

16- وقتی بیدار هستی بیشتر خیال‌پردازی کن.

17- حسادت یعنی اتلاف وقت، تو هر چه را که باید داشته باشی، داری.

18- گذشته را فراموش کن.. اشتباهات گذشته شریک زندگی خود را به یادش نیار. این کار آرامش زمان حال تو را از بین می‌برد.

19- زندگی کوتاه‌تر از این است که از دیگران متنفر باشی. نسبت به دیگران تنفر نداشته باش.

20- با گذشته خود رفیق باش تا زمان حال خود را خراب نکنی.

21- هیچ کس مسئول خوشحال کردن تو نیست، مگر خود تو.

22- بدان که زندگی مدرسه‌ای است که باید در آن چیزهایی بیاموزی. مشکلات قسمتی از برنامه درسی هستند و به مانند کلاس جبر می‌باشند.

23- بیشتر بخند و لبخند بزن.

24- مجبور نیستی که در هر بحثی برنده شوی. زمانی هم مخالفت وجود دارد.

🔹جامعه:

25- گهگاهی به خانواده و اقوام خود زنگ بزن.

26- هر روز یک چیز خوب به دیگران ببخش.

27- خطای هر کسی را به خاطر هر چیزی ببخش.

28- زمانی را با افراد بالای 70 سال و زیر 6 سال بگذران.

29- سعی کن حداقل هر روز به 3 نفر لبخند بزنی.

30- اینکه دیگران راجع به تو چه فکری می‌کنند، به تو مربوط نیست.

31- زمان بیماری شغل تو به کمک تو نمی‌آید، بلکه دوستان تو به تو مدد می‌رسانند، پس با آنها در ارتباط باش.

🔸زندگی: 

32- کارهای مثبت انجام بده.

33- از هر چیز غیر مفید، زشت یا ناخوشی دوری بجوی.

34- عشق درمان‌گر هر چیزی است.

35- هر موقعیتی چه خوب یا بد، گذرا است.

36- مهم نیست که چه احساسی داری، باید به پا خیزی، لباس خود را به تن کرده و در جامعه حضور پیدا کنی.

37- مطمئن باش که بهترین هم می‌آید.

38- همین که صبح از خواب بیدار می‌شوی، وباید از خدای خود شاکر باشی.

39- بخش عمده درون تو شاد است، بنابراین خوشحال باش. 

آخرین اما نه کم‌اهمیت‌ترین: 

40- کمک کن تا پیامهای مثبت همیشه در جهان جاری باشد و بازتاب آنرا در زندگیت ببین.

رنج ها و آسیب های عاطفی

از اول شروع میکنم. فرض کنید ما یک باره یک شوک عاطفی بهمون وارد میشه.

عاشق کسی شدیم و طرف به راحتی ما رو نادیده میگیره و میره ازدواج میکنه.
ازدواج کردیم و یک روز متوجه میشیم همسرمون داره بهمون خیانت میکنه.
یک روز باخبر میشیم که دوست صمیمی ما زیرآبمون رو جلوی رئیس،
استاد یا دوست دیگه ای زده که باعث ناراحتی ما میشه.
متوجه میشیم عزیزترین هامون ما رو دور زدن توی زندگی.
و...
خیلی موارد دیگه هم میشه به این لیست اضافه کرد.
اما به هر حال موضوع یکی هست، ما دچار آسیب عاطفی شدیم. 
بعدش چه اتفاقی برامون میفته؟
احساس بی کسی میکنیم، درمانده میشیم، بدبین میشیم...
مواجهه با فقدان های زندگی سخته، مخصوصا فقدان های عاطفی.
وقتی چنین آسیب هایی برامون رخ میده، اول خودمون و بعد بقیه رو مقصر میبینیم.
 دچار خشم میشیم، نفرت و سرگردانی و تنهایی رو تجربه میکنیم.
واقعیت اینه که رنج توی زندگی اجتناب ناپذیر هست. 
حتی میگن که رنج میتونه هدیه باشه، 
چون به ما کمک میکنه که رشد کنیم.
 برای رشد باید چکار کنیم؟

اول به خودمون مثل هر آدم دیگه ای اجازه ی سوگواری بدیم.
گریه کنیم. بدخلقی کنیم و جلوی این احساسات بد رو نگیریم.
این احساسات بعد مدتی می گذرن و کمرنگ تر میشن.
اصطلاحا میگن که با رنج و درد یکی بشیم.
بعد کم کم با رنج میتونیم خداحافظی کنیم و ازش عبور کنیم.

+ بدترین کار توی این دوران اینکه که دنبال جانشین باشیم.
وقتی شکست عشقی خوردیم، سریع بریم با کسی دیگه ازدواج کنیم.
وقتی خیانت دیدیم، ما هم خیانت کنیم و ....

یک مطلب مهم!

گاهی ما هیچ تلاشی برای برون رفت ازین حالت درد و رنج نمیکنیم. 
گاهی دوست داریم همینجوری بمونیم و به زمین و زمان بدبین باشیم
و فحش بدیم و از همه طلبکار باشیم و ... یعنی عبور نمیکنیم! چرا؟

چون ما داریم ازین رنج توجه میگیریم. به رنجمون داریم افتخار میکنیم.
زخمهامون رو به بقیه نشون میدیم و اونها خیلی مراعات ما رو میکنن!
خیلی هوامونو دارن. جلومون هر حرفی رو نمیزنن، هر کاری نمیکنن!
ما داریم از حمل کردن رنج هامون لذت میبریم. چرا باید حلش کنیم؟!
اینکه بقیه حواسشون به ما هست خیلی خوبه خب! نه؟!

اما چند سال دیگه هم که به خودمون نگاه میکنیم، 
میبینیم اقلا توی اون زمینه ما هنوز همون جای قبلی هستیم.
این رنج و درد برای ما نتیجه ای نداشته.
ما میتونستیم رنجمون رو جراحی کنیم و بزاریم کنار، 
منتها ترجیح دادیم به جای حل مشکل که درد و خونریزی و ... داره،
با مسکن خودمون رو آروم کنیم...


منبع